Νέα

Ο καρκίνος της παιδικής ηλικίας αντιπροσωπεύει λιγότερο από το 1% των νέων διαγνώσεων καρκίνου, ετησίως. Αν και σπάνιος, αποτελεί κύρια αιτία θανάτου, μετά τα ατυχήματα, στις ηλικίες άνω τoυ έτους. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), υπολογίζεται ότι περίπου 400.000 παιδιά και έφηβοι αναπτύσσουν καρκίνο κάθε χρόνο παγκοσμίως. Στις χώρες με υψηλό εισόδημα πάνω από 80% των παιδιών που νοσούν, θεραπεύονται ενώ στις χαμηλού κα μεσαίου εισοδήματος χώρες το ποσοστό αυτό είναι μικρότερο του 30% των περιπτώσεων.

Γράφουν οι : Γραμματική-Χριστίνα Τσόπελα, Παιδίατρος, Ειδικός Πρόληψης Λοιμώξεων, CLEO, και, Αναστασία Ντικούδη, Νοσηλεύτρια, Ειδικός Πρόληψης Λοιμώξεων, CLEO και Υποψήφια Διδάκτωρ, Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής

Το 2020, στην Ευρώπη, εκτιμάται ότι περίπου 15.500 νέες διαγνώσεις καρκίνου σημειώθηκαν σε παιδιά και εφήβους ηλικίας 0-19 ετών ενώ περίπου 2.000 έχασαν τη ζωή τους. Στην Ελλάδα, την ίδια περίοδο, καταγράφηκαν περίπου 340 νέα περιστατικά καρκίνου, και 52 απεβίωσαν. Στην Ελλάδα οι τρεις επικρατέστεροι τύποι παιδικού καρκίνου είναι η λευχαιμία, ο καρκίνος εγκεφάλου-κεντρικού νευρικού συστήματος και το λέμφωμα.

Τα παιδιά με καρκίνο προκειμένου να υποβληθούν στην κατάλληλη θεραπεία, περνούν μεγάλο διάστημα της θεραπείας τους εντός του νοσοκομείου. Παρουσιάζουν σημαντική δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος τους είτε λόγω της υποκείμενης νόσου τους είτε λόγω της έκθεσής τους στη χημειοθεραπεία, με αποτέλεσμα να είναι επιρρεπή σε λοιμώξεις. Συνήθως καθ’ όλη τη διάρκεια νοσηλεία τους έχουν τοποθετημένο κάποιο κεντρικό φλεβικό καθετήρα, ο οποίος είναι απαραίτητος καθώς παρέχει την δίοδο χορήγησης των θεραπευτικών σχημάτων που απαιτούνται και επιτρέπει και τη λήψη αιμοληψιών χωρίς πόνο. Η υποκείμενη νόσος τους, τα θεραπευτικά σχήματα που υποβάλλονται, η χρήση κεντρικών φλεβικών καθετήρων και η μακρά διάρκεια νοσηλεία τους είναι μερικοί από τους λόγους που καθιστούν τα παιδιά ευάλωτα στις νοσοκομειακές λοιμώξεις, οι οποίες συχνά απειλούν τη ζωή τους.

Το πρόβλημα των νοσοκομειακών λοιμώξεων είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο. Σύμφωνα με τον ΠΟΥ υπολογίζεται ότι 7 ανά 100 νοσηλευόμενους ασθενείς στις αναπτυγμένες χώρες και 10 ανά 100 στις αναπτυσσόμενες θα αναπτύξουν τουλάχιστον 1 νοσοκομειακή λοιμωξη. Στην τελευταία μελέτη σημειακού επιπολασμού στην Ευρώπη υπολογίστηκε ότι 3,8 εκατομμύρια ασθενών εμφάνισε νοσοκομειακή λοίμωξη μεταξύ 2016-2017. Την ίδια περίοδο στην Ελλάδα, η εκτιμώμενη ετήσια επίπτωση νοσοκομειακών λοιμώξεων ανερχόταν σε 4.3%, επηρεάζοντας περίπου 66.500 ασθενείς/ετησίως. Όλες οι μελέτες συμφωνούν ότι οι νοσοκομειακές λοιμώξεις σχετίζονται με παράταση του χρόνου νοσηλείας, αυξημένη νοσηρότητα, θνητότητα και κόστος, τόσο για τους ασθενείς και τις οικογένειες τους, όσο και για το κράτος. Επιπλέον επιτείνουν και το πρόβλημα της μικροβιακής αντοχής, δηλαδή της αντοχής που αναπτύσσουν οι μικροοργανισμοί στα αντιβιοτικά, με αποτέλεσμα να είναι λιγότερο ή και καθόλου ευαίσθητοι σε αυτά.

Τα δεδομένα από τη μελέτη Childhood Cancer Survivor έδειξαν ότι οι παιδιατρικοί ογκολογικοί ασθενείς, ανάλογα με τον τύπο καρκίνου είχαν 1,6 έως 2,7 φορές περισσότερες πιθανότητες να νοσηλευτούν εξαιτίας κάποιας λοίμωξης σε σύγκριση με τον γενικό πληθυσμό. Οι μικροβιαιμίες-λοιμώξεις που σχετίζονται με τους κεντρικούς φλεβικούς καθετήρες αποτελούν μια από τις πιο συχνές νοσοκομειακές λοιμώξεις στους παιδιατρικούς ασθενείς.

Λίγα δεδομένα υπάρχουν στην Ελλάδα σχετικά με τις μικροβιαιμίες που σχετίζονται με κεντρικό φλεβικό καθετήρα στους παιδιατρικούς ογκολογικούς ασθενείς. Σε μελέτη που δημοσιεύτηκε το 2018 σε έξι ογκολογικά/ αιματολογικά τμήματα στην Ελλάδα, καταγράφηκαν περίπου 3 λοιμώξεις που σχετίστηκαν με κεντρικό φλεβικό καθετήρα ανά 1000 μέρες κεντρικού φλεβικού καθετήρα, που είναι συγκριτικά χαμηλότερο σε σχέση με άλλα τμήματα που χρήζουν αυξημένης φροντίδας όπως είναι οι μονάδες εντατικής θεραπείας. Σε άλλη μελέτη, του 2019, σε 3 αιματολογικές/ ογκολογικές κλινικές στην Ελλάδα οι λοιμώξεις που σχετίζονται με κεντρικό φλεβικό καθετήρα σχετίστηκαν με επιπλέον αύξηση του κόστους νοσηλείας κατά 16.500 ευρώ περίπου ενώ παρατείναν τον χρόνο νοσηλείας κατά 24,8 ημέρες.

Ένας από τους πρωταρχικούς στόχους βελτίωσης της ποιότητας όλων των νοσηλευόμενων ασθενών, συμπεριλαμβανόμενων και των παιδιών με καρκίνο, θα πρέπει να είναι η πρόληψη των ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων. Μελέτες επισημαίνουν ότι > 50% των νοσοκομειακών λοιμώξεων μπορούν να προληφθούν χρησιμοποιώντας συνήθεις πρακτικές όπως είναι η υγιεινή χεριών και η εφαρμογή δέσμης μέτρων για την πρόληψή τους.

Η Παγκόσμια Ημέρα κατά του Παιδικού Καρκίνου γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 15 Φεβρουαρίου, με πρωτοβουλία της Διεθνούς Εταιρείας Παιδιατρικής Ογκολογίας (International Society of Paediatric Oncology - SIOP), για την ενημέρωση του κοινού σχετικά τους παιδικούς καρκίνους και για την ευαισθητοποίησή του σχετικά με τις ανάγκες των παιδιών που νοσούν από καρκίνο σε όλο τον πλανήτη.

Το θέμα της φετινής Παγκόσμιας Ημέρας για τον Παιδικό Καρκίνο, είναι «Better Survival is achievable - #throughyourhands», με έμφαση στην απόδοση φόρου τιμής στους εργαζόμενους στον τομέα της υγείας και στον θετικό αντίκτυπο που έχουν στη ζωή των παιδιών και των εφήβων με καρκίνο.

Μια θετική εξέλιξη τα τελευταία χρόνια, είναι η αύξηση της ενημέρωσης όσον αφορά τον παιδικό καρκίνο, η οποία έχει ως αποτέλεσμα την έναρξη σημαντικών πρωτοβουλιών για τη βελτίωση της πρόληψης και της αντιμετώπισής του. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ξεκίνησε την Παγκόσμια Πρωτοβουλία για τον Παιδικό Καρκίνο, η οποία στοχεύει στην αύξηση του ρυθμού επιβίωσης τουλάχιστον κατά 60% παγκοσμίως έως το 2030, προωθώντας την πρόσβαση σε υψηλής ποιότητας φροντίδα για τον καρκίνο για όλα τα παιδιά.

Είναι στο χέρι όλων μας να συμβάλλουμε στην υψηλής ποιότητας φροντίδα των μικρών μας ασθενών και επιπλέον να τα προστατεύσουμε από λοιμώξεις που μπορούν να προληφθούν, όπως είναι οι νοσοκομειακές λοιμώξεις.

Στην Ελλάδα υλοποιείται το πρόγραμμα GRIPP-SNF, το οποίο αποτελεί ένα πρωτοποριακό Εθνικό Πρόγραμμα για την Πρόληψη και τον Έλεγχο των Νοσοκομειακών Λοιμώξεων και της Μικροβιακής Αντοχής. Το πρόγραμμα πραγματοποιείται με την αποκλειστική δωρεά και χρηματοδότηση του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος στο πλαίσιο της «Πρωτοβουλίας για την ενίσχυση και αναβάθμιση της Υγείας στην Ελλάδα». Υλοποιείται από το Κέντρο Κλινικής Επιδημιολογίας και Έκβασης Νοσημάτων – CLEO, σε συνεργασία με τον Οργανισμό Διασφάλισης της Ποιότητας στην Υγεία (Ο.ΔΙ.Π.Υ.), το Εθνικό και ΚαποδιστριακόΠανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ), το Υπουργείο Υγείάς, τον Εθνικό Οργανισμό Δημόσιας Υγείας (ΕΟΔΥ) και το Ινστιτούτο Βελτίωσης της Υγείας (IHI) της Αμερικής.

Η 11η Φεβρουαρίου αποτελεί τη Διεθνή Ημέρα Γυναικών και Κοριτσιών στην Επιστήμη. Η μέρα αυτή καθιερώθηκε με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ το Δεκέμβρη του 2015. Το μήνυμα που θέλει να περάσει ο ΟΗΕ μέσα από την ημέρα αυτή είναι «να σπάσουμε τα στερεότυπα να ενθαρρύνουμε και να υποστηρίζουμε τα κορίτσια και τις γυναίκες να αξιοποιούν πλήρως το δυναμικό τους ως επιστημονικοί ερευνητές και καινοτόμοι».

Γράφει η Ελένη Κουρκούνη BSc, MSc,
Επικεφαλής Βιοστατιστικός, CLEO

Παρόλο που οι γυναίκες τα τελευταία χρόνια έχουν σημειώσει τεράστια πρόοδο ως προς την αύξηση της συμμετοχής τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, εξακολουθούν να υποεκπροσωπούνται σε αρκετούς επιστημονικούς τομείς. Σύμφωνα με Επιστημονική Έκθεση της UNESCO, μόνο το 33% των ερευνητών είναι γυναίκες, παρά το γεγονός ότι αντιπροσωπεύουν το 45% και το 55% των φοιτητών σε επίπεδο σπουδών Bachelor και Master αντίστοιχα, και το 44% όσων είναι εγγεγραμμένοι σε προγράμματα διδακτορικών σπουδών. Επιπλέον, ενώ το 70% στον τομέα της υγείας και της κοινωνικής φροντίδας είναι γυναίκες, αμείβονται 11% λιγότερο από τους άνδρες ομολόγους τους.

Η παγκόσμια υγειονομική κρίση, από το 2020 με την έναρξη της πανδημίας και έπειτα, έθεσε περαιτέρω ανισότητες ειδικά για τις γυναίκες επιστήμονες στα πρώτα στάδια της καριέρας τους. Κυρίως λόγω της τηλεργασίας/ τηλεκπαίδευσης και των αυξημένων αναγκών φροντίδας που επωμίζονται οι γυναίκες.

Οι γυναίκες στον τομέα της υγείας
Υπάρχουν πολλά ιστορικά παραδείγματα γυναικών που καινοτόμησαν στον τομέα της υγείας. Το επίπεδο όμως συμμετοχής των γυναικών στην ιατρική, ιδιαίτερα στους τομείς της χειρουργικής και των οικογενειακών γιατρών, βρίσκεται σε χαμηλότερα επίπεδα σε σχέση με τους άντρες και ποικίλλουν ανάλογα με την κοινωνικοοικονομική κατάσταση και τη γεωγραφία. Από την άλλη, οι γυναίκες κυριαρχούν σε επαγγέλματα όπως νοσηλευτές, φροντιστές ή άλλα συναφή των επαγγελματιών υγείας.

Ενώ οι περισσότερες χώρες του κόσμου από τον προηγούμενο αιώνα παρέχουν ίση πρόσβαση στην ιατρική εκπαίδευση, δεν έχουν καταφέρει να διασφαλίσουν ίσες ευκαιρίες απασχόλησης και ισότητα των φύλων σε όλες τις ιατρικές ειδικότητες. Στην Ελλάδα, ενώ η έμφυλη ισότητα στους φοιτητές ιατρικής έχει επιτευχθεί, δεν έχει ακόμα μετατραπεί σε επαγγελματική ισοτιμία, κυρίως κάτω από το βάρος της σύνδεσης επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής. Οι γυναίκες γιατροί βιώνουν όλους τους στρεσογόνους παράγοντες που αντιμετωπίζουν οι άνδρες συνάδελφοί τους, αλλά αντιμετωπίζουν επιπλέον στρεσογόνους παράγοντες που είναι μοναδικοί για αυτές.

Η ζωή μιας γυναίκας που παράγει κλινικό έργο είναι πολύ απαιτητική. Πλήθος εφημεριών, κυκλικά ωράρια μέσα σε δύσκολες συνθήκες εργασίας, όπως αυτές έχουν διαμορφωθεί από την τρέχουσα πανδημία, χωρίς να λαμβάνονται υπόψιν οι αυξημένες υπαρκτές βιολογικές ανάγκες σε σχέση με τους άντρες. Μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις για τις γυναίκες επιστήμονες στον τομέα της υγείας είναι η μητρότητα. Ο συνδυασμός δηλαδή της αφοσίωσης στην επιστήμη και μια υγιούς προσωπικής-οικογενειακής ζωής. Οι γυναίκες, λόγω μητρότητας και οικογένειας, έχουν να αντιμετώπισουν μεγαλύτερες προκλήσεις για να παραμείνουν αποδοτικές και ανταγωνιστικές στις σημερινές διαμορφωμένες συνθήκες. Παρόλα αυτά δεν είναι λίγα τα παραδείγματα επιτυχημένων γυναικών στην επιστήμη έχοντας κάνει οικογένεια.

Επιπλέον, οι γυναίκες στον τομέα της υγείας είναι πιο ευάλωτες σε υψηλά ποσοστά λεκτικής κακοποίησης και σωματικής επίθεσης από άνδρες ασθενείς, καθώς και από άλλους εργαζομένους στον τομέα της υγείας. Αυτό καθιστά ακόμα πιο δύσκολη την παραμονή σε ένα εργασιακό περιβάλλον και την αφοσίωση στο επιστημονικό έργο. Η έμφυλη βία, η βία κατά των γυναικών από όπου και αν προέρχεται, είτε σε προσωπικό είτε σε επαγγελματικό επίπεδο, αποτελεί φραγμό στην περαιτέρω ανάπτυξη της γυναίκας επιστήμονα και είναι από τα μεγαλύτερα στοιχήματα της σημερινής κοινωνίας που καλείται να ξεπεράσει μέσω της ολόπλευρης παιδείας και των κατάλληλων προτύπων.

Η θέση της γυναίκας είναι παντού, ειδικά στην επιστήμη. Ας την κάνουμε πιο εύκολη!
Με βάση τα παραπάνω στοιχεία, είναι ζωτικής σημασίας η γεφύρωση του χάσματος μεταξύ των φύλων στην επιστήμη και ειδικά και σε τομείς που σχετίζονται με το δημόσιο «καλό», όπως είναι ο τομέας της υγείας. Η ισότητα των φύλων και η ενδυνάμωση των γυναικών και των κοριτσιών θα συμβάλλουν καθοριστικά, όχι μόνο στην οικονομική ανάπτυξη του κόσμου, αλλά και στην επίτευξη των στόχων της Ατζέντας 2030 για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη.

Χρειάζονται συντονισμένες προσπάθειες από την κοινωνία για να ξεπεραστούν αυτά τα εμπόδια. Από την προώθηση της πρόσβασης στην μάθηση για όλα τα κορίτσια και τις γυναίκες και την ενθάρρυνση τους να ασχοληθούν με την επιστήμη, μέχρι την αλλαγή κουλτούρας στους εργασιακούς χώρους και την ενίσχυση κοινωνικών προγραμμάτων, όπως αυτά της προστασίας της μητρότητας.

Κάθε κορίτσι έχει το δικό του όνειρο, κάθε γυναίκα τις δικές της προσδοκίες, ας τους δώσουμε την ευκαιρία να πραγματοποιηθούν.

Ο καρκίνος είναι μια νόσος που μας αφορά όλους. Mπορεί να εμφανισθεί σε οποιαδήποτε ηλικία, παρότι η συχνότητα εμφάνισης του αυξάνεται συναρτήσει της ηλικίας του ατόμου. Σύμφωνα µε τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, ο καρκίνος αποτελεί τη δεύτερη αιτία θανάτου παγκοσμίως, µετά τα καρδιαγγειακά νοσήματα. Το 2020, στην Ευρώπη διαγνώστηκαν 2,7 εκατομμύρια άνθρωποι με τη νόσο, ενώ 1,3 εκατομμύρια άτομα επιπλέον έχασαν τη ζωή τους από αυτή. Στην Ελλάδα, καταγράφηκαν συνολικά 64.530 νέα περιστατικά καρκίνου την ίδια χρονιά. Ο καρκίνος είναι μια νόσος που επιφέρει σημαντικές επιπτώσεις στους ίδιους τους ασθενείς, ενώ επηρεάζει σοβαρά τόσο το οικογενειακό όσο και το φιλικό περιβάλλον τους.

Γράφει η Αναστασία Ντικούδη
Νοσηλεύτρια ΠΕ, MSc, PhD, CLEO

Η Παγκόσμια Ημέρα για τον Καρκίνο, που διοργανώνεται από την Ένωση για τον Διεθνή Έλεγχο του Καρκίνου (Union for International Cancer Control, UICC) και γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 4 Φεβρουαρίου, είναι μια διεθνής πρωτοβουλία με στόχο να κινητοποιήσει τη διεθνή επιστημονική κοινότητα, ώστε να ελαχιστοποιηθεί η όποια αδυναμία της για αποτελεσματική πρωτογενή και δευτερογενή πρόληψη.

Παρότι ζούμε σε μια εποχή στην οποία σημαντικά επιτεύγματα σημειώνονται όσον αφορά την πρόληψη, τη διάγνωση και τη θεραπεία του καρκίνου, πολλοί από τους ασθενείς με τη νόσο αντιμετωπίζουν σημαντικά εμπόδια σχετικά με την πρόσβαση στη φροντίδα υγείας. Το εισόδημα, το επίπεδο εκπαίδευσης, η γεωγραφική θέση και οι διακρίσεις με βάση την εθνικότητα, το φύλο, τον σεξουαλικό προσανατολισμό, την ηλικία, την αναπηρία και τον τρόπο ζωής, είναι μερικοί μόνο από τους παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά την πρόσβαση στη φροντίδα. Έτσι, το θέμα της φετινής Παγκόσμιας Ημέρας για τον Καρκίνο, «Close the Care Gap», αποτελεί η ευαισθητοποίηση για το κενό που υπάρχει στη φροντίδα υγείας που επηρεάζει σχεδόν όλους, σε χώρες υψηλού καθώς και χαμηλού & μεσαίου εισοδήματος, ενώ κοστίζει πολυάριθμες ζωές.

Οι ασθενείς με καρκίνο εκτίθενται σε ένα ευρύ φάσμα νοσοκομειακών λοιμώξεων. Ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της χημειοθεραπείας ο κίνδυνος λοίμωξης των ασθενών με καρκίνο είναι υψηλότερος απ’ ότι συνήθως. Αυτό συμβαίνει διότι λόγω της χημειοθεραπείας ελαττώνεται ο αριθμός των λευκών αιμοσφαιρίων στο αίμα, των κυττάρων δηλαδή που είναι υπεύθυνα για την άμυνα του οργανισμού ενάντια στις λοιμώξεις. Σε γενικές γραμμές πρέπει πάντα να θυμόμαστε ότι οποιαδήποτε λοίμωξη, που μπορεί ένας άνθρωπος με φυσιολογικό αριθμό λευκών αιμοσφαιρίων να την περάσει χωρίς εμφανή συμπτωματολογία και ανάγκη λήψης αγωγής, ίσως να είναι απειλητική για τη ζωή ενός ασθενή με καρκίνο εάν τα λευκά αιμοσφαίρια του βρίσκονται σε χαμηλά επίπεδα.

Οι μικροβιαιμίες αποτελούν μία από τις πιο συχνές νοσοκομειακές λοιμώξεις που απειλούν ακόμα και τη ζωή των ασθενών με καρκίνο. Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, σχετίζονται με την παρουσία κεντρικών φλεβικών καθετήρων, τους οποίους φέρουν οι ασθενείς καθ’ όλη τη διάρκεια νοσηλείας τους για τη χορήγηση των μακροχρόνιων θεραπευτικών σχημάτων.

Οι νοσοκομειακές λοιμώξεις οδηγούν σε παρατεταμένο χρόνο νοσηλείας ενώ μπορεί να οδηγήσουν ακόμη και σε θάνατο. Στην Ελλάδα υπολογίζεται ότι 1 στους 10 νοσηλευόμενους ασθενείς μπορεί να αποκτήσει νοσοκομειακή λοίμωξη κατά τη διάρκεια της νοσηλείας του, ποσοστό το οποίο αυξάνεται για νοσηλευόμενους ασθενείς σε ογκολογικές μονάδες όπου συχνά παρατηρείται παρατεταμένο διάστημα νοσηλείας.

Αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα υλοποιείται το πρόγραμμα GRIPP-SNF, το οποίο αποτελεί ένα πρωτοποριακό Εθνικό Πρόγραμμα για την Πρόληψη και τον Έλεγχο των Νοσοκομειακών Λοιμώξεων και της Μικροβιακής Αντοχής. Το πρόγραμμα πραγματοποιείται με την αποκλειστική δωρεά και χρηματοδότηση του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, στο πλαίσιο της «Πρωτοβουλίας για την ενίσχυση και αναβάθμιση της Υγείας στην Ελλάδα». Υλοποιείται από το Κέντρο Κλινικής Επιδημιολογίας και Έκβασης Νοσημάτων – CLEO, σε συνεργασία με τον Οργανισμό Διασφάλισης της Ποιότητας στην Υγεία (Ο.ΔΙ.Π.Υ.), το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ), το Υπουργείο Υγείας, τον Εθνικό Οργανισμό Δημόσιας Υγείας (ΕΟΔΥ) και το Ινστιτούτο Βελτίωσης της Υγείας (IHI) της Αμερικής. Το πρόγραμμα στοχεύει την επιτήρηση και την πρόληψη των νοσοκομειακών λοιμώξεων όλων των νοσηλευτικών μονάδων, συμπεριλαμβανομένων των ογκολογικών, σε 10 πιλοτικά νοσοκομεία της χώρας.

Ο εντοπισμός, η διαχείριση και η πρόληψη των νοσοκομειακών λοιμώξεων σε ασθενείς με καρκίνο μπορεί να αποτελέσει μεγάλη πρόκληση για τους επαγγελματίες υγείας. Απαιτείται η δημιουργία μια διεπιστημονικής ομάδας, η οποία θα απαρτίζεται από λοιμωξιολόγους, ογκολόγους, μικροβιολόγους και νοσηλευτές ελέγχου λοιμώξεων.

Οι νοσοκομειακές λοιμώξεις αυξάνουν την οικονομική επιβάρυνση του εθνικού συστήματος υγείας και επηρεάζουν την αποτελεσματικότητα της φροντίδας στους ασθενείς με καρκίνο. Συνεπώς, απαιτείται αυξημένη ευαισθητοποίηση και στοχευμένες στρατηγικές πρόληψης, επιτήρησης και ελέγχου της εμφάνισης και μετάδοσης των νοσοκομειακών παθογόνων στους ασθενείς με καρκίνο.

Το 2022 είναι η χρονιά που πρέπει όλοι μας να συμβάλλουμε στη μείωση του στίγματος της νόσου, να ακούσουμε τις ιστορίες των ανθρώπων που ζουν με τον καρκίνο και να αφήσουμε τις εμπειρίες των ανθρώπων αυτών να καθοδηγήσουν τις σκέψεις και τις πράξεις μας.

Έτσι, μπορούμε να αρχίσουμε να οικοδομούμε το όραμα για ένα πιο δίκαιο μέλλον - ένα μέλλον όπου οι άνθρωποι ζουν μια πιο υγιή ζωή και έχουν καλύτερη πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας, ανεξάρτητα από τον τόπο γέννησης, την ηλικίας τους, το φύλο τους, την εργασίας τους ή τον τρόπο ζωής τους.

Salmanton-Garcia J, Stewart FA, Heringer S, Koniordou M, Álvarez-Barco E, Argyropoulos CD, Themistolcleous SC, Valle-Simón P, Spivak O, Součková L, Merakou C, Mendonça MA, Davis RJ, Azzini AM, Askling HH, Vene S, Van Damme P, Steinbach A, Shiamakkides G, Seidel D, Olesen OF, Noula E, Macken A, Luís C, Leckler J, Launay O, Isitt C, Hellemans M, Frias-Iniesta J, Di Marzo R, Carcas AJ, Boustras G, Borobia AM,  Barta I, Albus K, Akova M, Ochando J, Cohen-Kandli M, Cox RJ, Husa P, Jancoriene L, Mallon P, Marques L, Mellinghoff SC, Nauclér P, Tacconelli E, Beer-Tóth K, Zaoutis TE, Zeitlinger M, Cornely OA, Pana ZD and the VACCELERATE consortium.

Preprints with The Lancet, 2022 Jan, DOI: http://dx.doi.org/10.2139/ssrn.4016606 and SSRN: https://ssrn.com/abstract=4016606

Abstract

Background: The coronavirus disease 2019 (COVID-19) pandemic has demonstrated the key role that vaccines play against infectious diseases. Although clinical trials were rapidly established during this pandemic, identifying suitable study subjects can be challenging. For this reason, the University Hospital Cologne established a volunteer registry for participation in clinical trials first in Germany, which has now been incorporated into the European VACCELERATE clinical trials network and grew to a European Volunteer Registry. As such, VACCELERATE’s Volunteer Registry aims to become a common entry point for potential volunteers in future clinical trials in Europe. Methods Interested volunteers who would like to register for clinical trials in the VACCELERATE Volunteer Registry can access the registration questionnaire via http://www.vaccelerate.eu/volunteer-registry. 

Potential volunteers are requested to provide their current country and area of residence, contact information, including first and last name and e-mail address, age, gender, comorbidities, previous SARS-CoV-2 infection and vaccination status, and maximum distance willing to travel to a clinical trial site. The registry is open to both adults and children, complying with national legal consent requirements.



Findings: As of January 2022, the questionnaire is available in 9 countries and 11 languages. Up to date, more than 35,000 volunteers have registered, mainly from Germany. Within the first year since its establishment, the VACCELERATE Volunteer Registry has matched 13,719 volunteers to clinical trials. The VACCELERATE Volunteer Registry will be launched in further European countries in the coming months.



Interpretation: The VACCELERATE Volunteer Registry is an active single-entry point for European residents interested in COVID-19 clinical trials participation in 9 countries. To date, more than 13,000 registered individuals have been connected to clinical trials in Germany alone. The registry is currently in the implementation phase in 6 additional countries.